VİCDANLARI KANATAN BİR MEKTUP
Suçlusun öğretmenim!
Dün selamını aldım. Eğer hapishanede olmasaydım, gelip hem elini öper hem de bu sözlerimi yüzüne söylerdim. Benim için, böyle bir insanın öğretmeni olduğumdan dolayı utanıyorum demişsin. Doğru söylemişsin. Benim gibi bir cani yetiştirdiğin için gerçekten utanmalısın. Çünkü ben gururlanacak hiçbir şey yapmadım. Aileme, çevreme ve sevdiklerime zarar verdim, kötü işlere bulaştım. Sonunda da hapsi boyladım.Ama öğretmenim, benim bu kötü hayatımın sebebi sendin. Lütfen beni eleştirmeden önce, bana yaptıklarını hatırla da, beni nasıl ruhsuz bir robot hâline getirdiğini düşün.
Ah öğretmenim!
Beni okutan,beni eğiten ve bana şekil veren sensin. Sana baktım, örnek aldım. Ne verdiysen o oldum. Seninle beş yıl aynı okulu paylaştım, sonra da okulu terk ettim. Bana yaptıklarını hatırlarmısın öğretmenim? Gel birlikte hatırlayalım da, neden suçlu olduğunu söyleyeyim. Benim annem yoktu. Evimizdeki ikinci anne de beni istemiyordu.Ailede hiç huzur ve rahat bulamıyordum. Her şeyi eksik ve noksan yapıyordum, verdiğin görevleri de bu yüzden yerine getirmiyordum. Benim zor hayat şartlarımı bildiğin halde asla anlayışlı olmadın, hep üzerime geldin. Beni hem sevgiden, hem okuldan, hem de toplumdan soğuttun. Annem olmadığı için temiz ve tertipli de olamıyordum. Benimle her sabah bu yüzden alay ederdin.20
··
110 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.