“Zavallı Çocuk”
Namık Kemal yurt dışı gezilerinde tiyatronun halk üzerinde ne kadar etkin ve eğitici rol oynadığını gözlemlemiş bunu da Türk-Osmanlı tiyatrosunu geliştirmek ve halkı aydınlatmak amacıyla kullanarak tiyatro üzerine çalışmalar meydana getirmiştir, sıradaki kitabımız ‘Zavallı Çocuk’ adlı oyun da bunlardan biridir.
Dönemine göre yalın bir dil kullanarak yazılan eser aynı zamanda öncü denilebilecek özellikler barındırmaktadır. Namık Kemal bu eseri ‘Vatan Yahut Silistre’ adlı eserinin Osmanlı Tiyatrosu’nda sahnelenmesinden sonra halktan gelen yoğun ilginin yönetimi tedirgin etmesi üzerine sürgün yediği yer olan Magosa’da yazmıştır ve yine bu eser de Güllü Agop’un Osmanlı Tiyatrosu’nda sahnelenmiştir.
Birkaç detay;
Fihrist: Niye? İçerik de, liste de, dizin de, ne dersen de de “fihrist” deme!.. Taktım niyeyse.. :)
Bu vesile ile Farsça kökenli bir kelime olduğunu öğrenmiş bulundum. :)
Bir refik-i ruhani: Ruh eşi (işte bana böyle kelimeler ile gel sayın Namık Kemal! :)) ).
Firkat: Ayrılık.
Eserin duygusal içeriği oldukça yoğun ancak günümüzle kıyaslarsak sonu bir o kadar da trajik! Eleştirel dili ise her zaman olduğu gibi bana göre takdirlik.. Eseri okumuş olmak bir Türk Edebiyatı takipçisi olarak benim adıma ise gururlu. :) Yani işler ortaya karışık... :))
Benden bir şarkı önerisi ile de kapatalım mı? Okurken Erdal Güney yorumu ile ‘Mağusa Limanı’ türküsünün melodisi çalınsın kulağınıza..
Zavallı Çocuk 
Namık Kemal
·
163 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.