"Sanki görünmez bir el onu değerli bir çiçek gibi saksıya koymuş, soğuktan, sıcaktan yağmurdan koruyor ve şefkatle besliyordu." (s. 484)
Bu alıntıyla beraber Oblomov ataletini muhafaza edecek kadını, Agafya'yı, buluyor. Her nasıl Ştlots ve Oblomov insan doğasının zıt yönlerini temsil ediyorlarsa Olga ve Agafya da Oblomov'un bakışından iki farklı/zıt yaşam formunu temsil ediyorlar. Olga onu harekete geçmeye teşvik ediyor, bunu talep ediyor. Oblomov Olga'nın aşkıyla eylemsizliğinin tutsaklığından kurtuluyor, şüphesiz ki büyük ateşler yakıyor Olga onun içinde. Agafya ise tam tersi, Oblomov'a çocukluğunda gördüğü muameleyle yaklaştığı için Oblomov onu tanıdık ve güvenilir buluyor, içinde hiçbir ateş yakmıyor bu yaklaşma, olsa olsa bir meltem...
cavidan
@cakmadivansairi
·2yıl
İlyuşa somurta sormurta evin içinde, kış bahçesinde büyütülen bir sıcak ülke çiçeği gibi kalıyor ve onun gibi ağır ağır, cansız cansız büyüyordu. Harcanmak isteyen güçleri harcanamayınca içinde kalıyor ve yavaş yavaş körleniyordu.
Sayfa 166Kitabı okudu
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.