Es ma: Oblomov uysal bir şefkatle: -Peki ne yapayım şimdi,af mı dileyeyim sizden? Olga tekrar yüzünü sildi: -İnsan çocukken af diler,ya da kalabalıkta birinin ayağına bastığı zaman. ‘Böyle işlerde af dilemekten bir şey çıkmaz.’

Oblomov uysal bir şefkatle: -Peki ne yapayım şimdi,af mı dileyeyim sizden? Olga tekrar yüzünü sildi: -İnsan çocukken af diler,ya da kalabalıkta birinin ayağına bastığı zaman. ‘Böyle işlerde af dilemekten bir şey çıkmaz.’