nefes
Bir de nefesi vermeden önce bekliyorsun. Bırakmayı erteliyorsun. Yaşamında işi bitmiş olduğunu bilsen de ilişkileri bırakmayı erteledin hep değil mi? Son noktaya kadar yapıştın. Aynı nefesin gibi bırakman gerektiğini bildiğin halde beklettin, erteledin. Yaşadığın ayrılıklar hep bu yüzden gecikmişti... Hatta giymediğin kıyafetlerini bile veremiyorsun değil mi? Dur belki lazım olur, belki bir gün giyerim. Sonra hep engeller çıkar karşına. Akmaz yaşamın. Yarına güvenmezsin. Ve tabi bağımlılıklar...
Sayfa 114Kitabı okuyor
·
71 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.