Hayatımda yeni bir gün diye bir şey yoktu, her gün bir öncekinin sadece bir tekrarıydı, değişiklik veya değişiklik umudu olmaksızın. On yedi yaşımda, her şey üzerime geliyormuş gibiydi. Duygusal hayatım oluşmaya başlamıştı. Sadece çocukluk arzuları olan şeyler, şimdi yetişkin ihtiyaçlarına dönüşmüştü. Daha önceleri sadece alınganlık olan şeyler, şimdi gerçek hüzne dönüşmüştü. Bana acımayan, yaşıtım arkadaşlar istiyordum.
·
208 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.