Yetenekelerim çoğalırken sorumluluklarım da artıyordu. Kimin hayatı kurtarılabilir, kiminki kurtarılamaz ve kiminki kurtarılmalı, karar vermek zordu ve kehanetten hallice bir öngörü yeteneği gerektiriyordu. Bu süreçte elbette hatalarım da oluyordu. Bir hastayı alelacele ameliyata alıp sadece kalbinin atmasını mümkün kılacak kadar bir beyin fonksiyonunu kurtarmaya çalışırken, bir daha asla konulamayacağı, kendisine sorulsa istemeyeceği, hortumlara bağlı bir yaşama mahkum etmek… Bana göre bu, hastayı kaybetmekten çok daha korkunç bir başarısızlıktı.
Sayfa 83Kitabı okudu
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.