"Bir süre sonra kim olduğunu da hatırlamıyorsun. Ve yaşamanın anlamı kalmıyor. Ben hep uykumda ölsem diye ümit ederdim... beni bıraktıklarında yeniden doğmuş gibiydim, her şey dalgalar halinde, sel gibi geri geldi, dünyanın en iyi duygusuydu."
Sayfa 204 - HagridKitabı okudu
·
129 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.