Mükemmel bir yazım. Altını çizmeye kalksam çizmediğim çok az kısım olurdu. Konusu bir yana duyguların işlenişi, Elio’nun yanında onu hep dinleyen ama sesi çıkmayan bir arkadaş gibi hissettirirken etrafta olan biten her şeye tadıyla kokusuyla görüntüsüyle anısıyla bizi de dahil eden anlatımına kapıldım gittim.
Bu şöyle mi olsaydı böyle mi olsaydı şu olmasaydı ya da olsaydı denilecek şeyler var mıdır hiç önemli değil, yaşanmış bir hikaye gibi hissettirdiğinden neden diye sorgulamadan sadece şahit olarak okudum. Bir arkadaşımın başından geçmiş bir yaz, bir ömür gibiydi. Tekrar okunur.