Biri Işık diyor, bir başkası gece diyor ona. Biri baba, biri anne ismini yakıştırıyordu. Biri dinginlik bir başkası devinim, ateş, soğukluk, yargıç, avutucu, yaradan, yok eden, bağışlayıcı, intikamcı diye niteleyip ona övgüler döşeniyordu. Tanrı kendisini adlandırmıyordu. Kendisine isimler takılsın, sevilip övülsün, lanetlenip nefret edilsin, kendisine tapılsın istiyordu.
Çünkü Evrensel koroların müziği onun Tapınağı, onun yaşamıydı.
·
69 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.