Gönderi

Üzülmek,acı çekmek, sevinmek bile başkasına muhtaç. Bir başkası görünce ancak işte o zaman, gerçekmiş gibi. Kendimizi hep bir başkasıyla anlama, hep bir başkasına anlatma gayreti. Bir başkasına baka baka ancak kim olduğunu bilme yanılgısı. Kimim ben?...
Sayfa 193 - Doğan KitapKitabı okudu
·
348 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.