Güneş hüzünlü hüzünlü yükseldi; güneşin üzerine vurduğu hiç bir şey, sahip olduğu yetenekleri ve güzel duyguları kullanma becerisinden yoksun, kendi yararı ve mutluluğu için bir şeyler yapmayı beceremeyen, dahası bu feci halinin farkında olan ve bu feci halin onu tüketmesi pahasına kendinden vazgeçen bu adamdan daha hüzünlü değildi.
Sayfa 116 - can yayınları,Kitabı okuyor
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.