PALA bir yorumu yanıtladı.
Öncelikle şunu sormalıyız. Bu fiziksel olarak mümkün müdür? Yani kapitalizm, sonsuza kadar yaşayabilir mi?
·
1.524 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
İnsan var oldukça evet. Kapitalizm aslında insanın bencil ve doyumsuz içgüdülerini temsil ediyor.
7 önceki yanıtı göster
Şimdi anladım. Sanırsam burada bir kavram kargaşası yaşadık. Şöyle ki, toplumsal hiyerarşi, toplumsal tahakküm vb olgular hep vardı. Yani sınıflı toplum var olduğundan beri bunlarda var doğru. Lakin kapitalizm belli bir ekonomik üretim ve bölüşüm biçimi olduğu için, bu alıntıda sorulan soru spesifik olarak kapitalizmle ilgiliydi. Yoksa dediğin doğru, tahakküm ve baskı köleci toplumda da vardı belirli bir aşama kaydedildi ve kölecilik aşıldı. Feodal topluma geçildi burada da tahakküm ve baskı vardı, belirli bir aşamadan sonra feodalizmde aşıldı, kapitalizme geçildi. Yani her tahakküm biçimi gelişirken kendisini yok edecek, kendisi aşarak değiştirecek güçleri de kendi içinde geliştirdi. Kapitalizmde kendisini aşacak, değiştirici ve dönüştürücü güçleri kendi içinde yaratıyor. Dolayısıyla kendisinden önceki biçimler gibi kapitalizm de ebedi değildir.
Ben şöyle bir şey söyleyeyim: insan varoluşu gereği her zaman ilk önce kendini düşünür. Bu yüzden ben bir insanın daha fazla kazanmak istemesinde, daha çok üretmek istemesinde bir sakınca görmüyorum. Zira birçok konuda hep daha fazlasını isteyen insanlar dünyayı bir yerlere götürüyor. Elimizdeki akıllı telefon bunun bir örneği. Elbette başkalarının zararı pahasına bir şeyler elde etme düzenini, gaspçılığı asla savunmuyorum. Herkesin yaptığı işin karşılığını aldığı, çok üretebilenin çok, az üretebilenin az ürettiği ama herkesin bir şeyler ürettiği bir görüşü savunuyorum. Tabi şu da var, gaspçılığın önüne geçip bireysel üretim gücünün önünü açacak yasalar olmalı. Bu şekilde işler daha düzgün olabilir. Biraz uykusuzum umarım ne düşündüğümü anlaşılır bir şekilde aktarabilmişimdir.
İnsan var oluşu gereği kendini düşünür doğru bir tespit. Ama bu insan dediğimiz mevhum nasıl bir şeydir. Tek başına yaşayabilir mi? Hayatta kalmak için başka insanlarla ilişki kurmak ihtiyacı yok mu? İnsanın tek başına her şeye gücü ve yeteneği yeter mi? İnsanlar yaşamak, var olmak için toplumsallaşmaya ihtiyacı yok mu? İnsanı toplumdan soyutlarsak, tek başına her şeyden sıyrılmış salt “insan” olarak ele alırsak varoluşunun bir anlamı kalır mı? Yani Hegel’in bahsettiği o “kendiden şey” dediği olguya dönüşmez mi? Bu insanın bir sınıfı yok mu? Ait olduğu bir toplumsal tabaka? Yani bir gemi filosu sahibi ile, gemiye yük taşıyan bir liman işçisini “insan” sıfatına indirgeyerek ikisine de aynı ölçüde bencillik advetmek, bizi gerçeğe götürür mü?
4 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.