Çok sevdiğim bir konudur bu bilinmezlik ve bence haklı da Albert Camus. En büyük korkulara da bilinmezlik eşlik eder. Ölümden sonrası hep ilgimizi çeker çünkü bilinmezdir. Geçmişden ziyade geleceğe meraklıyızdır genelde çünkü geçmiş zaten yaşanmış gelecekse bilinmezdir. Bence bunun sebebi de hayal gücümüz. Bir şeyleri bilmediğimiz zaman bilginin yerini hayal gücü doldurur. Dediğiniz gibi insanlarda da geçerli bu. Birini dışarıdan gördüğümüzde nasıl biri olduğunu düşünürüz, tahmin ederiz, hayal gücümüz sağolsun zaman zaman da sanki mükemmel biriymiş gibi tasavvur ederiz hayalimizde, sanki mükkemmel olmak mümkünmüş gibi :) Tanıdıkça, hayal gücüne yer kalmaz çünkü gerçekte nasıl biri olduğunu öğreniriz, ee haliyle hiçbir büyüsü de kalmaz.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.