Zaman bütün endişelerimi doğru çıkarma ne olur
Var git kendi yoluna, ruhum yalnızlık illetine yeniden düşmüşken
Ve bedenim kendi halinden üzgünken
Birlikte koşamadığım atlar geliyor aklıma
Çocukken ki sessizlik ve üzüntü
Endişe babadan miras mı kaldı bana
Koca gökyüzü üstüme yıkılırken
Bir umut dedim yıllarca
yıkılmış Görüntün birikti aynalar da