Eve güneş battıktan sonra döndüm. Duvarların camında, Akümülatör Kulesi'nin altın helezonunda, karşılaştığım Numaraların seslerinde ve gülüşlerinde akşamın pembe külleri vardı. Güneşin sönmekte olan ışınlarının sabah doğan güneşin ışınlarıyla tamamen aynı açıyla düşmesine karşın, pembeliğinin, her şeyin kesinlikle başka olması tuhaf değil mi? Şimdi çok sessiz ve bu biraz acı, sabahleyin ise yeniden gürültülü ve köpüklü hale gelecek.
Sayfa 110Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.