Sabah. Tavandan her zamanki gibi sağlam, yuvarlak ve kırmızı yanaklı gökyüzü görünüyor. Eğer başımın üzerinde sıradışı, dört köşeli bir güneş, yaban hayvanlarının kürkünden yapılmış rengârenk elbiseler giymiş insanlar, taştan, şeffaf olmayan duvarlar görseydim bunun beni daha az şaşırtacağını düşünüyorum. Demek ki dünya, bizim dünyamız, hâlâ yerinde! Ya da bu sadece atalet, jeneratör artık çalışmıyor ama dişliler hâlâ gürültü çıkararak dönüyorlar, iki tur, üç tur, dördüncü turda duracaklar...
Sayfa 154Kitabı okudu
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.