Yine tecrübe ettim. İnsanlardan vefalı davranmalarını beklemek bir hatadır. Bizi teessüre sevk eden ve düş kırıklığı yaşatan bir hata. 'Umma ki küsmeyesin' der Alvarlı Efe Hazretleri, umma, bekleme ki küsme, meyus olma.
Kendisini rızıklandıran Rabbinden bile hoşnutsuz olan, O'nun nimetlerine nankörlükle mukabelede bulunan, O'na olan ahdine bile vefa göstermeyen ademoğlu, kendi türüne ne kadar vefalı olabilir...
hiç kırdım mı diyen yok,
herkes kırıldığının peşinde.
Evet, bu da doğru. Hodkamlık işte, hep kendimizi düşünüyoruz
Beklentisi olmamalı insanın yoksa hep hayal kırıklığına uğrarsınız
Charles Dickens [ 
İki Şehrin Hikâyesi ]
Herşeyin kıymeti herkese aynı değil, herkes aynı hassasiyetle kıymet bilmezken üstelik... O nedenle hem kırıyor hem kırılıyoruz. Ramazanoğlu Mahmud Sami hazretleri Hukuk fakültesini dereceyle bitirince Beyazıt meydanında bir arif koluna girer ve der ki "oğlum senin tahsilin yeni başladı, seni götüreceğim yerde nasıl bir yol izlerler bilemem fakat ilk dersi kimseyi incitmemek, son dersi kimseden incinmemektir." Yani affede affede affedileceğiz, hatta ve hatta hatayı görmeyeceğiz bile ki, bize de öyle davranılsın... Yoksa bu çokça nankörlüğümüzle...
Tekrar tekrar tecrübe edeceğiz galiba..
Yine de bekliyoruz, yine de...
Parça pinçik ettin ponçik gönlümüzü memur bey. 😧
Bir de (birinden) beklediğimiz vefa, onun (bize) göstermesi gereken bir vefa mı?
Tecrübeyle öğreniyoruz.
Bir mahzuru yoksa ben de kendi sayfamda paylaşabilir miyim
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.