Aşk, yüce Tanrı'nın bizzat kendisidir. İnsan, kendi içinde de olan özü (aşk'ı), bir başkasının özünde arar. Bir başkasıyla tamamlanacağını düşünür, halbuki kendisi tamdır. İnsan, Tanrı'dan kendini ayrı gören ve kendini yarım gören zihniyle özdeşleşmeyi bırakmayı başardığı an, zaten kendinin aşk olduğunu görecektir.