Bir bülbül, gagasına güzel renkli bir gül yaprağı almış, o vuslat nimetine eriştiği halde yine hazin hazin, tatlı tatlı feryada koyulmuştu.
Vuslata eriştiğin halde bu feryat ve figan nedir, dedim. Dedi ki: Sevgilinin cilvesi bizi bu işe saldı.
Sevgili bizimle düşüp kalkmazsa, itiraza imkân mı var? O muradına erişmiş bir padişah... elbette yoksullardan arlanır.
Bizim naz ve niyazımız, sevgilinin güzelliğine tesir etmedi gitti. Sevgili, bizim yalvarışlarımıza hiçbir suretle aldırış etmedi. Nazeninlerden iltifat görecek kişiler, ancak bahtı olan kişilerdir.
Kalk, o nakkaşın kalemine canımızı feda edelim. Bütün bu şaşılacak nakışları pergeliyle o meydana getirdi!
Sayfa 39Kitabı okudu
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.