O niye öldü bilmiyorum. Ölmesi gereken o kadar çok insan varken, Soner niye öldü hiç anlamayacağım. Zaten hep böyle olmuyor mu? O insanın ölebileceğini hiç aklımıza getirmemişizdir, öyle afallarız, öyle ihtiyaç duyarız, öyle özleri ki niye diye bas bas bağırırız, sanki her şeyin bir niyesi varış gibi! Bu tür abukluklarımıza "şartlanılmış melankoli" diyebiliriz. Ama adını ne koyarsak koyalım, bir yerlerimizi acıtmasına engel olamayız.
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.