Kitabı okuyalı uzun zaman oldu fakat şu söz çok hoşuma gitmişti;
"Gerçek, iki yüzlüdür. İnsanlar da öyle" aslında tarihte öyledir. Tarihte yaşanan olumlu olumsuz şeyler malesef şuan bütün insanlığı etkiliyor, dolayısıyla tarihe "Evrensel" bakmak gerektiğini düşünüyorum. Hayranlıkla, merakla ve heyecanla kitabı okuyanlar maalesef bu eleştiriyi esas akarak genel kültüre konu olan bir kitabı, galiba okuduklarına pişman oldular. Sümerlerden günümüze kadar tarihin de insanların da hataları olmuştur, oluyurda. Milletlerinde öyle...
Kitapta ismi geçen, Hasan sabbah, Ömer hayyam, Nizammülmülk gibi iz bırakanlar aslında yaşama yön veren karekterlerdir. Milliyetçi duygularını aştığımızda sınırları da aşarız, sınırları aştığımızda dünya tek ülkemiz olur. Aslında sırf bu sebeble okumak gerektiğini düşünüyorum. Eleştirinin altında ki yorumlar, bence daha çok aydınlanmalı ve tarihçi eleştiricimizde tarihe daha çok evrensel, objektiv-subjektif bakabilmeli.
Eleştiri ve altında ki yorumlar, şuan olduğum 1984 kitabını hatırlattı :)