kendini öldür, kendini öldür, diye haykırıyordu evren; bizim hatırımız için. ama onların hatırı için neden öldürsündü kendini? yemekler güzeldi; güneş sıcaktı; sonra kendini öldürmeye nasıl girişirdi insan, bıçakla mı yoksa havagazı koklayarak mı? çok güçsüzdü; elini bile kaldıramıyordu. üstelik şimdi ölmek üzere olan biri gibi yalnız, lanetlenmiş, bir başına bırakılmış olmasında inanmışların tadamayacağı bir özgürlük, bir lüks, görkem dolu bir ıssızlık bulunuyordu.