Aşık yine tüm duygularını bağlamasına zerk ediyor- du. Tellerden dökülen nağmeler, kiminin dertsiz başına dert, kiminin de dermansız yarasına şifa oluyordu. Âşık, - Seni sevmek, dudak payı bırakılmayan çay bardağını tabaksız taşımaya benzer, dediğinde bağlamasından da bir teli koparmıştı.
Sayfa 88
··
1 artı 1'leme
·39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.