Sevgi Haklan bir niteliğidir. Çünkü Allah ‘onları sever’ buyurdu.
Aynı zamanda sevgi ‘onlar da O’nu sever’544 ayetine göre yaratıkların da
bir niteliğidir. Bu nedenle sevgi, Hakka nispet edilmesi ve Hakkın
kendisiyle nitelenmesi nedeniyle, izzet özelliği kazanmıştır. Bu izzet
özelliğiyle de sevgi yaratıklara yayılır. Böylelikle bu nispet, iki tarafta
da bulunduğu yerde bir zelillik ve horluk meydana getirdi. Bu nedenle
sevenin -sevilenin değil- sevginin izzeti altında zelil olduğu görülür.
Çünkü sevilen bazen sevenin kölesi ve onun otoritesi altında ezilmiş
biri olabilir. Bununla beraber sevenin onun karşısında zelil olduğunu
görürüz. Bizim bildiğimiz, izzetin sevgiye ait olmasıdır, yoksa sevilene
ait değildir! Müminlerin emiri Harun er-Reşid sevgilileri hakkında
şöyle demiştir:
Üç sevgili insan gem’imi ele geçirdi
Kalbimin her yerine yerleştiler
Bütün yaratıklar beni istiyorsa, bana ne!
Onlar isyan ederken, yaratıklar itaat etse ne olur?
Bu ise hevanın otoritesinden başka nedir
■ Onunla güçlendiler, benim otoritemden daha izzetli oldular!
.