Gönderi

CÜMLE Sessizlikten harfler oydum sana Sesi bil, beni sus, kendini gör diye Değil arka bahçelerin, akşam saatlerinin Gövdenin dilidir olsa olsa görünmek Hangi hayal mumlarıdır erir göz göz Kimin yüzüne düşer bir kadının yaşları Silik ya da selgin her geçişte kalabalıktan Nedir biraz daha evlerden eksilen Bizi kim bu kuyunun başına Kendi çaresizliğimiz değil üstelik Bütün sevdikleri uzak olan bir adamın Korkusundan çoktan çıkmıştır ölüm Seni bir yaza bıraktım dağı denize batmış Karlar içinden geldi sesin Gölgesinden giysiler biçtim ömrüme Duvar diplerinde nokta insanların Bilmez miyim gönül kendine yükken Başkalarını sevmenin acısını Bir bağış gibi yaşardım güzelliğini Bozkırı bilmeseydim Sana bir cümle kurdum çocukluktan Kitaplar dolusu suç buldun bana Ben, şu geceyi harfleyen Sen, gündüzü başkalarından okuyan...
Sayfa 30 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
·
153 görüntüleme
Kübra Ayyıldır okurunun profil resmi
Ne güzel söylemiş : “Sessizlikten harfler oydum sana Sesi bil , beni sus , kendini gör diye” Ne kadar nahif 👏
ZÜBEYDE ASYA okurunun profil resmi
Kendi nahif sözü nahif😊
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.