İzzet Dayım aniden ayağa kalktı o sırada, tavandaki beyazlığı derinleştiren soğuk bir sesle, enişte bu saate kadar gelmediyse artık gelmez, diyerek çıktı gitti.
Onun dediği gibi, geç saatlere kadar bekledik ama babam gelmedi o gece.
Hiç merak etmiyor musunuz, dedi Seher sigara içmek için balkona çıktığımızda, çarşıya gidip aramayacak mısın babanı?
Kasabanın şu sessizliğine bak, dedim ona sakin bir sesle; sadece bakkallar çakkallar değil, çarşıda kahveler bile kapanmıştır şimdi, ortalıkta in cin top oynuyordur. Dükkan kapıları da karanlık birer canavar ağzı gibi, öyle sıralanıp kalmıştır yan yana. Bu durumda gitsem bile boşuna gitmiş olurum. Biz ailecek babamın böyle arada bir kaybolmasına alışkınız ayrıca. Bundan otuz küsur yıl önce, bir gün çarşıya gidiyorum diye babam evden çıkmış mesela, varıp kahvelerden birine oturunca da kimden işittiyse, Dinar'da satılık bir minibüs olduğunu işitmiş. Elindeki çayı bile bitirmeden,Dinar bir adımlık yer yahu, belki mismil bir şeydir, hele gidip şuna bir bakayım diye yollara düşmüş hemen. Bir heyecanla Dinar'a varmış sonra, ahalinin arasına karışmış, sağa sola sormuş ve sözü edilen minibüsün birkaç gün önce satıldığını öğrenmiş. Kulağına gelen başka bir lafın rüzgârıyla, başka bir arabayı hayal ederek apar topar Isparta'ya geçmiş oradan. Sonra başka bir umut kırıntısının peşine düşüp ver elini Konya'ya, dördüncü gün oradan ayrılıp yorgun argın Antep'e, orada birkaç gece kaldıktan ve etrafa epeyce bakındıktan sonra da neden geçtiyse Urfa'ya geçmiş. Orada da kesesine uygun bir araba bulamayınca, yahu madem buraya kadar geldim, bari azıcık daha gidip oğlanı göreyim demiş kendi kendine. Velhasıl işte böylece kalkmış, bir kuşluk vakti benim askerlik yaptığım yere, Ceylanpınar'a gelmişti babam. Evden çıkalı tamı tamına dokuz gün olmuştu oraya geldiğinde, her tarafı kir pas içindeydi. Ben çok şaşırmıştım tabii onu karşımda görünce, sevinçten ne yapacağımı bilememiştim. Seyyar jandarma bölüğünün kameriyesine oturmuş, sıcaktan baygınlık geçiren sarmaşıkların gölgesinde baba oğul yemek yemiştik sonra. Lokantadan hangi yemekleri sipariş ettiğimizi hiç hatırlamıyorum, o günden geriye sadece sütlaç kalmış aklımda.
Sayfa 60Kitabı okudu
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.