Alberto Manguel farklı 1yaklaşım önererek yazarların söylediklerine bakın - belki kitaplar ve hikayeler insan kalbinin gizli anahtarlarını taşıyor, sosyal planlamacıların bulamadığı anahtarlar der ve milliyetçilik ve evrensel değer sistemi arasında, kültürler arası toplumların sorunlar üzerinden edebiyat geçişleri de yapan Manguel zorlu 1yolculuğa davet ediyor okuru. Kimi zaman, 1toplumun kimliği dediğimiz örtücü mefhumunun bizzat kendisi, çatışmanın sebebidir diyerek... "İnsanların birlikte yaşaması neden bu kadar zor?" Sorusu üzerinden başlayan kitap "ben ve o" ile insanın iki yüzü arasında aslında kelimelere döküldüğünde hepinizin hikâyesinin ortak olduğunu yine de son noktada ben bendir, o da odur der, bunun içindir ki tüm okumalar yorumdur, her okumanın açığa vurdukları okurun koşullarına bağlıdır zira herkes yaşadığı duruma göre kendine o hikâyeden 1anlam çıkaracaktır... Herşey ters giden çok kültürlü 1deneyin belirtileri gibi görünürken bunlar üzerinden edebiyat bağlantıların da çokça eser ve yazarlara yer vermiştir.

Gılgamış Destanı ve

Odysseia üzerinden toplum ve kültür ve dil bağlantıları eklese de benim de çok sevdiğim kendisinin de kitaplarında çokça yer verdiği

Don Quijote bölümün

Jorge Luis Borges bağıntısı ki yazarla tanışma kitabımdı

Borges'in Evinde yine illa yer verdikleri arasında olan

Dr. Jekyll ve Bay Hyde'ın Tuhaf Hikayesi kitabıyla da çok güzel vurgular yaparak edebi şölen yaşatmaktadır, hatta bu zorlu okuma serüveninde en sevdiğim kısımdı bu bağlantıların olduğu bölümler, zira unutmayalım ki "''"hikâyeler hikâyeleri doğurur.""" Dilin çift yönlü meziyeti, eş zamanlı olarak yaratma ve nakletme kudreti, her birimizin 1diğerine olan bağımızla var olduğunun kabul edilmesiyle açığa çıkar. Her hikâye bu bağların oluşturduğu 1üçgendir: Yazar ve okur, okur ve başkahraman, başkahraman ve yazar. Hayat da bu şekilde çift yönlü 1eylem içerisinde değil midir, bu bağlantı üçgeni kendimce kurduğum bağlantıda çok manidar geldi. Ne 1olay ya da 1eylem tek başına kalır ne de herhangi 1birey ya da toplumsal öğe. Bütün doğal dünya, anlatıcı ve dinleyici de dahil olmak üzere herkesin ve her şeyin birbirine örüldüğü karmaşık ve yoğun 1hikâyeyle meskun kılınmıştır. Bu dünya yalnızca 1yabancıya boş görünür... Anlatılarak var olan, yine anlatılarak yok edilir, kelimenin gücü burda devreye girerken. Zamanda ya da uzamda devinmek, geçip gitmeye karşı 1direniş eylemidir: Kalmak için deviniriz. Birine akıl danışabilmek için, önce hikâyeyi anlatabilmek gerekir. Çünkü gerçek hayatın dokusuna nüfuz etmiş akıl, bilgeliktir. Edebiyatın her edebi türde örnekleri vardır, duygusal kurmacadan kana susamış gerilim romanlarına, tarihi aşk romanlarından mistik palavralara, gerçek itiraflardan gerçekçi dramaya kadar. Hikâyeler bize daha iyi, daha mutlu dünyamızın her zaman hemen erişebileceğimizin ötesinde, başka 1zaman ve mekân da, çok çok gerilerde kalmış 1geçmişte, Don Quijote'nin özlemini duyduğu masalsı 1Altın Çağ'da ya da gelecekteki uzak 1gezegende veya kanaatkâr 1dünyada yattığını da söylerler, tüm bu bağlantılar beyin yakan ifadeleriyle ve zorlu 1okuma süreciyle farklı 1 okuma süreci içinde severek okudum. Herkese sağlıklı mutlu huzurlu keyifli okumalar dilerim...

Kelimeler ŞehriAlberto Manguel · Yapı Kredi Yayınları · 2013171 okunma

·

603 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.