1882 baharında Roma, St. Peter'de Nietzsche'yle ilk kez konuştuğumda çalışılmış zarif duruşu beni şaşırtmış ve aldatmıştı. Ama maskesini oldukça tuhaf bir şekilde takan bu münzeviye uzun süre aldanmak mümkün değildi, dağlardan ve yaban yerlerden gelmiş ama oldukça uygun giyimli biri gibiydi. Kısa sürede onun şu sözlerle ifade ettiği bir soru çıkar ortaya: “Bir kişi bir şeyin görünür olmasına izin verdiğinde, şöyle sorabiliriz: Ne saklıyor? Bakışları nereden uzaklaştırmak istiyor? Bu hangi önyargıyı doğurur? Ve dahası, bu kılığın şeytanlığı hangi uca kadar gidiyor? Ve tüm bunların içerisinde kendini yanlış mı kavrıyor"
Sayfa 30Kitabı okudu
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.