Özge ÖZGEN: “…insanın kendisini asla geçmişinden, anılarından ya da üstünde yürümeyi öğrendiği dünyadan koparamadığını fark ettim. Damarlarımızda akan kan gibi anılarımız da içimizde yaşıyor, hepimizin ruhuna birer hiyeroglif gibi kazınıyordu.”

“…insanın kendisini asla geçmişinden, anılarından ya da üstünde yürümeyi öğrendiği dünyadan koparamadığını fark ettim. Damarlarımızda akan kan gibi anılarımız da içimizde yaşıyor, hepimizin ruhuna birer hiyeroglif gibi kazınıyordu.”