"Bir ruh, ancak bir benzerini bulduğu zaman ve bize, bizim aklımıza, hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden, meydana çıkıyordu... Biz ancak o zaman sahiden yaşamaya, - ruhumuzla yaşamaya - başlıyorduk. O zaman bütün tereddütler, hicaplar bir tarafa bırakılıyor, ruhlar birbiriyle kucaklaşmak için, her şey çiğneyerek, birbirine koşuyordu."
Sayfa 87Kitabı okudu
··
28 görüntüleme
Bu kitabın, dahası Sabahattin Ali'nin bütün sözlerine bayılıyorum. Uzun yaşayıp daha çok kitaplar bırakmış olmasını dilerdim. Onun kitaplarından aldığım lezzeti Dünya Klasiklerinden dahi almadım.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.