"İçten davranmak değildi o, beni yok saymaktı. Yok saymak zorundaydınız çünkü. Sokakta kalmış bir kadını evine davet edip ona hiçbir şey sormayacak kadar kibar davranan bir insan en çok içtenlikten korkar. İçtenlik değildi o, korunmaktı. Yaptığınız fedakârlığa kendimi layık görmiyeyim diye öyle davrandınız. Önemli olan ben değildim, sizdiniz. (Erkeğin taklidine özenerek) "Görevimi yaptım," diyorsunuz içinizden, biliyorum. Ama ben görevinizin amacı değilim, bahanesiyim. Ah kocam da böyleydi... Ne hissiz bir görevciydi o!"
Sayfa 29 - Everest YayınlarıKitabı okudu
·
73 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Kant'ın ödev ahlâkı falan yalan oldu. Ben yerin dibine girdim. Edebiyat işte bunun için güzel!
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.