"Benim, naçizane bildiğim kadarıyla, Türkler kadim gelenekleri olan Şamanlı- ğa, Asya'da kullandığımız Ön-Türkçede, Kamanlık, Şaman'a da Kam veya Kaman derlermiş. Kamlar ya da Kamanlar, her şeyden önce birer şifacı, yani 'otacı' denen, bitkilerle ilaç yapan, nasıl desem, sanki o zamanın eczacılarıymış. 'Kocakarı ilaçları' denir ya, işte kocakarılar birer Şaman, Kaman, şifacı yani... Yok, sakın yanlış anlama, ben modern tip, hijyen gibi bilimsel yöntemlere güvenirim, sadece kendi geleneğimizin tabiata saygılı, önemli figürü olan Kamanların bugün hor görülmesi canımı sıkıyor. Folklorik öge olarak bile sahip çıkmıyoruz Kamlara... Üstelik yalnızca şifacı değil, aynı zamanda ozanmış bunlar. İstersen, al şu kitaplara kendin bak. Özellikle daha önce okuyanların altlarını çizdiği bölümlere bir göz at, bak Kaman öyle fena bir şey değil, göreceksin..." dedi.
Sayfa 56
·
285 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.