Bazen bizi bırakıp, önden yürürdü. Böyle zamanlarda gözlerinin derininde açılan bir kapıdan gitmiş gibi uzaklaşırdı bizden. Hep merak ederdim, nasıl bir yerdi o kimsenin bilmediği, tek başına kaçtığı kapının arkası? Kimler vardı orada? Neye benzerdi orası? Bana da içimde bir başıma çekip gidebileceğim, yalnızca kendi istediklerimi yapabileceğim bir kapı açmayı öğretmesini çok istiyor, ama içimde bile bile beslediğim o korkunç gurur yılanının etkisiyle, konuşmaya cesaret edemiyordum. Demek ki, iyi bir okula kaydolduğumun ayrımında değilmişim henüz....
Sayfa 83Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.