Gönderi

Hak
Bir gün, bütün mertebeleri geçtiği hâlde bir türlü vâsılı Hakk olamıyan (arada küçük bir perde kalan) Cüneyd-i Bağdâdî Hz. hep bunun sebeblerini düşünerek Bağdat sokaklarında gezmekte iken, bir Arap kızı da mecâza müptelâ olarak sevgilisine şu şiiri okurmuş: « Ve inkülte mâ eznebtü küllü mücübeten Hayâtüke zenbün lâ yukaşü bihi zenbü.>> Yâni; << Benim kusurum nedir ki bunca yıldır benden kaçtın dersen cevaben derim ki: Kendine vücûd vermekliğin yâni hayatın öyle bir suçtur ki hiç bir suçla ölçülemez, kıyas edilemez (kâbil-i telif olamaz).»> Cüneyd-i Bağdâdî Hz. «Allah Allah» diyerek yere kapanıp vasil-ı Hak olur. ESERİN SONU
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.