bodur minareden öte
Yalnız pazarları değil, her gün ondan ayrılınca, ağabeyimin evinde yemek zorunda olduğum, çoktandır benden bıktıklarını bildiğimi açığa vuracağım korkusuyla gitmeden edemediğim akşam yemeklerinin -'saat yedi'nin- yaklaştığı sıkıntısı gelir beni bulur. Bu yarım saatlık sıkıntılar ne geç kaldığım bir akşam ağabeyimin cebinden saatını çıkarıp ‘-Bu evde akşam yemeği saat yedide yenir. On dört dakika geciktin' diye bildirdiği ne de altı yaşındaki yeğenimin, masanın çevresindekileri şaşırtan bir açıklıkla, ‘— Amca be, senin de iş bulacağın yok ya!' dediği zaman başladı.
Sayfa 83 - Can Sanat Yayınları, 1. Basım
·
62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.