O zayıf ruhlar, şiddetli sarsıntılara dayanamaz. Onlara çok güçlü düşlemler göstermekten sakının. İsterseniz:
"Çocuk, öldürdüğü babasının kanına bulanmış da, elinde kesik başı, ücretini istiyor"
deyin; ama ötesine de gitmeyin. Homeros ile bir olup da onlara, "Nereye gidiyorsun ey karayazılı? Bilmez misin ki tanrılar, talihsiz babaların çocuklarını bana gönderir? Annenin son öpücüklerinden yoksun kalacaksın. Seni şimdiden yere uzanmış, yırtıcı kuşların cesedinin çevresinde toplanarak, sevinçle kanat çırpa çırpa, gözlerini oyduğunu şimdiden görür gibiyim," demeye kalkışacak olursanız, bizim hanımlar, hep birden, "Aman ne korkunç şey!" diye haykırarak başlarını çevirirler. Bu sözleri büyük bir oyuncu söyler ve yerinde bir ezgili konuşmayla anlamı güçlendirirse, durum çok daha acıklı olur.
Sayfa 57 - Cumhuriyet, Dünya KlasikleriKitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.