Belki de bilmeden öylesine korkuyordum ki birkaç yıl sürecek çileli, tüketici bir uğraşın içine dalmaktan, durmaksızın erteliyordum oturup ilk cümleleri yazmayı. Kaçıp sokaklara, eşe dosta, başka işlere, serseriliğe sığınıyordum. Ama yararsızdı bu kaçış çünkü içimde bezdirici bir ağrı, başa çıkılmaz bir saplantı olarak durup duran yazma isteğini ne yapsam yenemiyor ve her gittiğim yere sürüklüyordum.
Sayfa 40Kitabı okudu
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.