"Geriye bir tek yaşlılığı yenmek kalıyordu.
Eşeylik hormonları, genç kan nakli, magnezyum tuzları.Yaşlılığın tüm fizyolojik izleri silinmiş oluyordu. Tabii bunlarla birlikte yaşlılara özgü zihinsel tuhaflıklar da halledilmiş oluyordu. Kişilikler tüm bir yaşam süresince sabit kalıyordu.iş, oyun; gücümüz ve zevklerimiz on yedi yaşımızda neyse altmış yaşımızda da o oluyor. Eski, berbat günlerde, yaşlılar hayattan elini eteğini çeker, emekli olur, kendini dine verir, zamanlarım okumaya ve düşünmeye ayırırlardı: Düşünmeye! "
Sayfa 75Kitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.