Havalar, dedim ya, öyle sıcak ki geceleri -galiba biraz da bu yüzden -uyuyamıyorum yine. Mamafih gecenin gelmesini iştiyakla bekliyorum. Çünkü odamda yalnız nöbetçi jandarmaların düdükleriyle bozulan sessizlik icinde, gözlerim sımsıkı yumulu, bol bol seni düşünüyorum. İnan bana, kaç defa bu halde sabahladım. Ta seni ilk gördüğüm günden başlayarak bütün ömrümüz, sabırla, en ufak bir teferruatı kaybolmaksızın, elle tutulacakmış gibi yakın ve canlı canlı gözümün önünden geçiyor. Bilirsin ki bende hafıza kuvveti zayıftır. Halbuki böyle gecelerde bir kuvvetleniyor, bir kuvvetleniyor, tasavvur edemezsin. Bu bana bir yandan saadet, bir yandan ıstırap veriyor.
·
110 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.