Yavaş ölüyorlardı, orası kesindi. Düşman değillerdi, suçlu değillerdi, artık dünyevi hiçbir şey değillerdi. Açlığın ve hastalığın yeşilimsi loşluğa sersem halde uzanan siyah gölgeleriydiler ancak.
Sayfa 28Kitabı okudu
·
80 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.