:D :D :D (gülmekten başlık bulamadım)
Deriz ki anne babamızı seviyoruz ama gerçekte onlardan nefret ederiz, çünkü bizi peydahlayanları sevemeyiz, mutlu insanlar değiliz çünkü, mutsuzluğumuz mutluluğumuz gibi bize inandırılmış bir şey değil, mutluluğa günbegün inandırıyoruz kendimizi, böylelikle yıkanıp paklamaya, giyinmeye, ilk yudumu almaya, ilk lokmayı yutmayı cesaretimiz olsun diye.
Sayfa 27 - YKY, 2.Baskı Mart 2017, çev: Fatih ÖzgüvenKitabı okudu
·
601 görüntüleme
Get de ötede ağla Bernhard, depresifliğini sağa sola sıçratma 🤣
Kahrolsun "bağzı" şeyler 😁😁
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.