Bilseniz...
Oh! Bilseniz, sizi sevmekle neler kazanıyorum: Hayatımı, kendimi, varlığımı... İşte siz bana bunları kazandırıyorsunuz. Sizi sevmeden önce hissiz, ruhsuz bir şeydim, bütün o koştuklarım, o uğraştıklarım yapılmak için yapılmış şeyler, boş geçirilmek istenilmeyen bir gençliği doldurmuş olmak için icat olunan yalanlardı, anlıyor musunuz? Bütün o hayat baştan sona bir yalandı. O yalanların içinde ruhumun bozulduğunu, artık onda saf ve yüce bir sevgiyle titremek kabiliyetinin yok olduğunu hissediyordum. Siz bunların hepsini değiştirdiniz, o ölmüş sanılan ruhun bütün saf ve temiz emellerini uyandırmış oldunuz. Artık sevmeye gücünün yetmediğine hükmedilen kalbin o zamana kadar hiç sevmediğini, bundan sonra, yalnız bundan sonra ve yalnız sizi seveceğini siz gösterdiniz. Oh! Bilsen Bihter seni nasıl seviyorum? Seni ölünceye kadar, öldükten sonra, sonsuza dek nasıl seveceğimi bilsen... Sen de beni seviyorsun, değil mi Bihter? Benim olacaksın, yalnız benim, değil mi?
Sayfa 245 - Behlül'den Bihter'eKitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.