O zaman roman anne babaların romanı, diye düşündüm, şimdi de öyle öyle düşünüyorum. Buna inanarak, romanın anne babaların olduğuna inanarak büyüdük. Onlara lanet okuyarak am aynı zamanda o alacakaranlığa sığınıp teselli bularak. Büyükler öldürürken ya da ölürken biz bir köşede resim yapıyorduk. Ülke paramparça olurken biz konuşmayı, yürümeyi, peçeteleri katlayarak kayık ve uçak yapmayı öğreniyorduk. Roman örülürken biz yok olmak için saklambaç oynuyorduk.
Sayfa 51 - Notos KitapKitabı okudu
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.