Mücadelemi sürdürürken çalışma ilkem şuydu:
Başladığım noktayı küçümsemeden, yaptıklarımızı sadece o noktada sınırlamadan,geliştirerek geleceğe nasıl taşıyabilirim?
Şu duayı da şiar edindim kendime:
"Allah'ım umut ve korku arasında yaşarken, beni ne umudun kollarında uyut ne de korkuların içinde umutsuz bırakma."
Gülseren sadece umut eden değil, umut edilendi...
Mazlumların, mahrumların, nuhtaçların umudu, ufku, yüreği olmaya adaydı....
Sayfa 134Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·165 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.