Onu bana hatırlatmayan ne var ki? şu döşemeye baksam, taşların üzerinde onun yüzünü görüyorum. her bulutta, her ağaçta o var; geceleyin hava onunla dolu, her şeyde ondan bir pırıltı var; gündüzleri ise çevremde ondan başka bir şey yok, her yerde o! rastladığım kadın ve erkek yüzleri, kendi yüz çizgilerim bile, bir benzeyiş içinde benimle eğleniyorlar. bütün dünya korkunç anılarla dolu; nereye baksam, onun yaşamış olduğunu ve benim onu yitirdiğimi görüyorum! işte hareton, ölümsüz sevgimin, benim olanı vermemek için çılgınca didinmelerimin, düşüşümün, gururumun, mutsuzluğumun ve çektiklerimin canlı bir görüntüsü gibiydi.
·
80 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.