Betül: İnsan, kalbini dinlemek istemediği zamanlar tabiati dinler. Duygularını bir derenin şırıltısına, yaprakların hışıltısına bırakır; zihni şurada parlayan bir ışığa, gökyüzünün bir tarafından sarkan bir bulut parçasına; bir dalın ucunda en küçük rüzgâr esintisiyle sallanan bir yaprağa, bir hiçe bağlı kalır; saatlerce düşünür ya da düşünmez, öyle bir haldedir ki, insanlığından çıkmış, kişiliğini kaybetmiştir. İşte o anlar teselli anlarıdır; duyguların o durgunluk dakikası, hastalığın tembellik, uyuşukluk dakikasıdır.

İnsan, kalbini dinlemek istemediği zamanlar tabiati dinler. Duygularını bir derenin şırıltısına, yaprakların hışıltısına bırakır; zihni şurada parlayan bir ışığa, gökyüzünün bir tarafından sarkan bir bulut parçasına; bir dalın ucunda en küçük rüzgâr esintisiyle sallanan bir yaprağa, bir hiçe bağlı kalır; saatlerce düşünür ya da düşünmez, öyle bir haldedir ki, insanlığından çıkmış, kişiliğini kaybetmiştir. İşte o anlar teselli anlarıdır; duyguların o durgunluk dakikası, hastalığın tembellik, uyuşukluk dakikasıdır.

Sayfa 105Kitabı okudu

Bir Ölünün Defteri Halid Ziya Uşaklıgil

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül