248 syf.
·
Puan vermedi
Ne sen,
Ne ben,
Ne de hüsnünde toplanan bu mesa,
Ne de alam-fikre bir mersa,
Olan bu mai deniz
Melali anlamayan nesle aşina değiliz.
Sana yalnız bir ince taze kadın
Bana yalnızca eski bir budala
Diyen bugünkü beşer
Bu sefil iştiha, bu kirli nazar,
Bulamaz sende bende bir mana,
Ne bu akşamda bir gam-ı nermin
Ne de durgun denizde bir muğber
Lerze-i istitar ü istigna.
Okur Takip Önerileri
Ölmek değildir ömrümüzün en feci işi,
Müşkül müdür ki ölmeden evvel ölür kişi.
Yalnızlığın azabı bir işkenceden beter;
Yalnız bu kahrı insanı tahrib için yeter.
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır -tek, tenha- bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.
Sayfa 59Kitabı okudu
2=1
Kim o,deme boşuna...
Benim,ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Baştan-başa sen.
IBRAHIM
ibrahim
içimdeki putları devir
elindeki baltayla
kırılan putların yerine yenilerini koyan kim
güneş buzdan evimi yıktı koca buzlar düştü
putların boyunları kırıldı
ibrahim
güneşi evime sokan kim
asma bahçelerinde dolaşan güzelleri buhtunnasır put yaptı ben ki zamansız bahçeleri kucakladım güzeller bende kaldı ibrahim
gönlümü put sanıp da kıran kim
Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit, Günahıma girmeden, katilim olmadan git!
Git de sen şakrak geçen günlerine gün ekle, Beni kahkahaların sustuğu yerde bekle
Git ki siyah gözlerin arkada kalmasınlar, Git ki gamlı yüzümün hüznüyle dolmasınlar.
Madem ki benli hayat sana kafes kadar dar, Uzaklaş ellerimden uçabildiğin kadar.
Hadi git, benden sana dilediğince izin, Öyle bir uzaklaş ki karda kalmasın izin.
Kahrımın nedenini söylesem irkilirler; Çünkü herkes beni Kays, seni Leyla bilirler.
Sanırlar ki sen beni biricik yâr saymıştın; Oysa ki hep yedekte, hep elde var saymıştın.
Sayfa 35Kitabı okudu
