Çocukluğumda gezintilerimin hedefi ve sınırı olan ıhlamur ağacının altında durdum. Şimdi her şey ne kadar bambaşkaydı! O zamanlar hiçbir şey bilmemenin mutluluğu içinde, gönlümü, sönük göğsümü dolduracak binbir zevki bulacağımı sandığım bilinmeyen dünyaya açılmak isterdim. Şimdi ise o dünyadan dönüyorum. Ah dostum, ne boşa çıkmış ümitlerle, ne yıkılmış planlarla geliyorum.
Sayfa 100