Arif bir kimse, birisi ile kavga ederken Behlül onun yanından geçiyordu. Şöyle dedi: “Arif zannolunan şu adam, eğer Cenabıhakk’ı gerçekten sevseydi, düşmanı ile uğraşmaya vakit bulamazdı; eğer bu adam Cenab-ıhakk’ın varlığından haberdar olsaydı, bütün halkı yok bilecekti.”